کد مطلب:180054 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:242
حادثه ی دلخراش حره
یزید از ماجرای انقلاب مردم مدینه، اطلاع یافت. لشگر مجهزی را به فرماندهی «مسلم بن عقبه» [1] برای سركوبی شورشیان، به سوی مدینه فرستاد. این جلاد و خون آشام با لشگر بی رحم خود برای قتل و غارت، به سوی مدینه حركت كرد. مردم مدینه برای دفاع از خود، از مدینه بیرون آمدند و در حدود دو كیلومتری مدینه در سرزمین «حره» كه سنگستان مدینه بود، با لشگر مسلم روبرو شدند و جنگ شدیدی رخ داد و عده ی زیادی از مردم مدینه به شهادت رسیدند. سرانجام مردم مدینه مغلوب شده و به مرقد مطهر پیامبر صلی الله علیه و آله پناهنده شدند، ولی سپاه مسلم به فرمان او، با كمال گستاخی و بی رحمی به مسجدالنبی صلی الله علیه و آله هجوم بردند و خون مسلمانان مدینه را در كنار قبر پیامبر صلی الله علیه و آله ریختند، به طوری كه خون كشته شدگان در كنار قبر پیامبر صلی الله علیه و آله جریان یافت.
در این واقعه ی دلخراش حدود ده هزار نفر از مردم مدینه كشته
[ صفحه 68]
شدند، كه 700 نفر آنها از بزرگان مهاجر و انصار بودند و از آل ابوطالب نیز عده ای به شهادت رسیدند.
در چنین شرایطی، مسرف بن عقبه، مردم را به بیعت با یزید مجبور می كرد. هر كس بیعت نمی كرد گردن او را می زد. مردم از ترس جان خود، بیعت می كردند، ولی امام سجاد علیه السلام و علی بن عبدالله بن عباس بیعت نكردند. [2] .
در این واقعه ی دلخراش حدود ده هزار نفر از مردم مدینه كشته
[ صفحه 68]
شدند، كه 700 نفر آنها از بزرگان مهاجر و انصار بودند و از آل ابوطالب نیز عده ای به شهادت رسیدند.
در چنین شرایطی، مسرف بن عقبه، مردم را به بیعت با یزید مجبور می كرد. هر كس بیعت نمی كرد گردن او را می زد. مردم از ترس جان خود، بیعت می كردند، ولی امام سجاد علیه السلام و علی بن عبدالله بن عباس بیعت نكردند. [2] .
[1] به مسلم بن عقبه بر اثر خونريزي زياد مسرف بن عقبه مي گفتند.
[2] همان مدرك، ص 37 - 39.